Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 9-15/5/2024
Δεκαπέντε νέες θεατρικές παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα.
Αλιγάτορες
Ο καθηγητής Ντάνιελ Τέρνερ (Γεράσιμος Γεννατάς) φαίνεται να τα έχει όλα∙ μια δουλειά που υπηρετεί με αγάπη και αφοσίωση και μια υπέροχη σύζυγο (Φαίη Ξυλά) που τον αγαπά και τον στηρίζει. Όλα ανατρέπονται όταν μια πρώην μαθήτριά του τον καταγγέλλει για σεξουαλική κακοποίηση. Ο σπόρος της αμφιβολίας φυτεύεται σε αυτόν τον, φαινομενικά, οικογενειακό παράδεισο.
Μέσα σε λίγες ώρες, η ζωή του αλλάζει, καθώς ο ίδιος, παρότι αρνείται την καταγγελία, βρίσκεται ξαφνικά στη δίνη της προβολής των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Απομακρύνεται από τη δουλειά του, παλιοί του φίλοι και συνεργάτες τού γυρνούν την πλάτη, μυστικά και ψέματα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι υποψίες εναντίον του αρχίζουν να γίνονται βεβαιότητες. Την υπόθεση αναλαμβάνει η δικηγόρος Ρέιτσελ (Αθηνά Χατζηαθανασίου), η οποία καλείται ν’ ανακαλύψει την αλήθεια. Είναι οι φήμες πιο ισχυρές από τα αποδεικτικά στοιχεία;
Θέατρο: Θέατρο Γκλόρια
Πρωταγωνιστούν: Γεράσιμος Γεννατάς, Φαίη Ξυλά, , Αθηνά Χατζηαθανασίου, Σάντυ Χατζηϊωάννου, Παναγιώτα Χαϊδεμένου.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Λασπιάς
Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα
Η κεντρική ηρωίδα, η «αρραβωνιαστικιά», καταφεύγει στην μνήμη γιατί αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να αφηγηθεί την εμπειρία της και την εμπειρία της γενιάς της, προσπαθώντας να βρει το νόημα της Ιστορίας. Αναπλάθει εμπειρίες από την προπολεμική Ελλάδα, από την δικτατορία της 4ης Αυγούστου, από την Κατοχή, την Αντίσταση, τον Εμφύλιο, τη μετεμφυλιακή περίοδο και την Χούντα των Συνταγματαρχών και από τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα (μετανάστευση, πολυπολιτισμικές κοινωνίες κ.ά.)
Θέατρο: Θέατρο Μεταξουργείο
Πρωταγωνιστούν: Γιασεμί Κηλαηδόνη
Σκηνοθεσία: Φώτης Μακρής
Ένας εχθρός του λαού
Στην παράσταση, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη στη σκηνή του θεάτρου Ρεκτιφιέ, θα παρακολουθήσουμε έξι ηθοποιούς που θα αφηγηθούν και θα αναπαραστήσουν την ιστορία της μικρής παραλιακής πόλης Skien (γενέτειρα του Henrik Ibsen), σαν δραματοποιημένο ντοκουμέντο μιας συνέλευσης, όπου όλο το παρασκήνιο και οι πολιτικοί και προσωπικοί χειρισμοί έρχονται σιγά-σιγά στην επιφάνεια. Στην παράσταση συμμετέχουν μαθητές από το Εργαστήρι Κίνησης και Αυτοσχεδιασμού του Studio Trajectory.
Πρωταγωνιστούν: Ειρήνη Αδάμου, Βαγγέλης Αμπατζής, Γιώργος Ζυγούρης , Γιάννης Κατσιμίχας, Στέφανος Λώλος ,Σταύρος Τσιτσόπουλος / Μαζί τους εμφανίζονται: Ναταλία-Ανδριάνα Ειρηνάκη, Αναστασία Μπόλλα, Γιώργος Νάτσης, Μελίνα Παούρη, Νεφέλη Παούρη, Νάσια Στρατικοπούλου
Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Παλινωδία ή Ορφέας και Ευρυδίκη
Στη σκηνή του θεάτρου Φούρνος, τέσσερις ηθοποιοί εναλλάσσονται στους ρόλους του Ορφέα και της Ευρυδίκης παρουσιάζοντας με μια σύγχρονη οπτική το γνωστό μύθο. Μέσα από μία πολυπρισματική αφήγηση, η Βαρβάρα Νταλιάνη εξετάζει την ιστορία όχι μόνο μέσα από τα δραματουργικά και καλλιτεχνικά του διακείμενα, αλλά και μέσα από τις φιλοσοφικές, τελετουργικές και επιστημονικές του προεκτάσεις.
Θέατρο: Θέατρο Φούρνος
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Κόραβος, Νίκος Κουκάς, Παναγιώτα Παπαδοπούλου, Λίνα Πάτσιου
Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Νταλιάνη
Άλλες εποχές
Σε ένα απομονωμένο σπίτι δίπλα στη θάλασσα, η Κέιτ και Ντίλι έχουν επιλέξει να μένουν μακριά από την πραγματικότητα. Η εμφάνιση της Άννας, παλιάς φίλης της Κέιτ, μοιάζει εκ πρώτοις σαν μια τυπική επίσκεψη. Όμως, σταδιακά η Άννα λειτουργεί σαν καταλύτης στη σχέση του ζευγαριού, αποκαλύπτοντας πως και οι δύο αποκρύπτουν πράγματα για το παρελθόν τους, και κυρίως το ότι θυμούνται και αντιλαμβάνονται τις κοινές τους εμπειρίες εντελώς διαφορετικά. Ποια είναι η Άννα και ποιος ο ρόλος στη ζωή της Κέιτ; Ποια είναι η πραγματικότητα για το παρελθόν της Κέιτ και του Ντίλι;
Θέατρο: Θέατρο οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής»
Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Αλεξανδρής, Δέσποινα Κούρτη, Ερατώ Πίσση
Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης
Μάθε με να φεύγω
Το πρωτότυπο και ανέκδοτο έργο του Άκη Δήμου «Μάθε να φεύγω» είναι ένα ακατάτακτο έργο που άλλοτε φλερτάρει με το, ξεχασμένο σήμερα, είδος του μπουλβάρ, άλλοτε με το ψυχολογικό θέατρο δωματίου, άλλοτε με τις ιστορίες μυστηρίου κι άλλοτε με τα παλιά, αισθηματικά ρομάντσα των περιπτέρων. Και που ενώ ονειρεύεται πως είναι δράμα, κρατάει σφιχτά το χέρι της κωμωδίας.
Θέατρο: Bijoux de Kant HOOD
Πρωταγωνιστούν: Στέλιος Δημόπουλος, Θανάσης Δήμου, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Άτλας της δεκαετίας του 2000
Αθήνα 2004, 11η Σεπτεμβρίου, Euro 2004, κατάρρευση Lehman Brothers, Eurovision 2005, Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, παγκόσμια οικονομική κρίση, μετρό, τσουνάμι……..
Θυμόμαστε πώς ήταν ο κόσμος πριν από αυτά;
Τι συνέβη; Πού βρισκόμαστε; Προς τα πού πηγαίνουμε;
Η δεκαετία του 2000, που μάλλον ξεκινάει με το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους το 2001, αποτελεί την δεκαετία που συνυπάρχουν δύο ιστορικά παραδείγματα: είναι η εποχή που επιβιώνουν υποσχέσεις οικουμενικής ειρήνης, αλλά και εποχή νέων τύπων τρομοκρατίας και πολέμων, νέων ατομικών και συλλογικών φόβων. Και κυρίως η δεκαετία αυτή είναι ταυτόχρονα εποχή της αφθονίας, αλλά και η ματαίωσή αυτής της υπόσχεσης.
Θέατρο: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Πρωταγωνιστούν: Λένα Δροσάκη, Βίκυ Παπαδοπούλου, Γιώργος Γλάστρας, Γιώργος Κριθάρας, Στεφανία Ζώρα, Αναστάσης Γεωργούλας
Σκηνοθεσία: Παντελής Φλατσούσης
Κάτι διαφορετικό 2
Μια παράσταση που σηματοδοτεί την επιστροφή στο σουρεαλιστικό τσίρκο της νεανικής ορμής και αθωότητας, την εμπιστοσύνη στην πολυφωνία της ζωής, την αποδόμηση της κοινωνικής πραγματικότητας και την συνεχόμενη αλλαγή.
Με ένα αυτοσχέδιο σατυρικό βαριετέ, σε πρωτότυπο κείμενο και μουσική, οι C for Circus χτίζουν έναν κόσμο μέσα στον οποίο χωράνε τα πάντα.
Ένα πάρτι ενηλικίωσης που γιορτάζει την ζωή, την αντίσταση στην ρουτίνα και την σοβαροφάνεια, που τολμάει να ρισκάρει και να πλάθει κόσμους παράδοξους αλλά πέρα για πέρα αληθινούς.
Θέατρο: Τζένη Καρέζη
Πρωταγωνιστούν: Παναγιώτης Γαβρέλας, Βαλέρια Δημητριάδου, Μαρία – Ελισάβετ Κοτίνη, Ειρήνη Μακρή, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Παύλος Παυλίδης, Σπύρος Χατζηαγγελάκης
Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Γαβρέλας
Αίμα στη σκηνή
H κωμωδία του Τσαρλς Λάντλαμ «Stage Blood» (στην κυριολεξία σημαίνει το ψεύτικο «αίμα» που χρησιμοποιείται στα θέατρα και στον κινηματογράφο) αφορά τη ζωή στο θέατρο ενός οικογενειακού θιάσου τρίτης κατηγορίας που βρίσκεται σε μία κάποια αμερικανική πόλη (Mudville, Λασπούπολη) και πρόκειται να παρουσιάσει «Άμλετ». Μόνο που για την δεδομένη παράσταση ο θίασος δεν έχει Οφηλία (η ηθοποιός που την ερμήνευε τα βρόντηξε κι έφυγε). Ευτυχώς, μία γηγενής της Λασπούπολης, η Έλφι Φέι ξέρει τον ρόλο της σαιξπηρικής ηρωίδας από στήθους κι έτσι αναλαμβάνει τον ρόλο. Επικεφαλής του θιάσου είναι ο Κάρλτον Στόουν ο πρεσβύτερος, κάποτε ένας σπουδαίος Άμλετ, περασμένης ηλικίας και πλέον εντελώς παραιτημένος. Τον Άμλετ παίζει πια ο γιος του, Κάρλτον Στόουν ο νεώτερος, που αν και διάδοχος της θεατρικής επιχείρησης, θα παραγκωνιστεί από την μητέρα του, Χέλγκα Βέιν, και τον εραστή της, ηθοποιό του θιάσου, Έντμουντ Ντάντρερυ. Oι αναφορές στην πλοκή του «Αμλετ» είναι σαφείς καθόλη την εξέλιξη του έργου.
Θέατρο: Σύγχρονο Θέατρο
Πρωταγωνιστούν: Θάνος Λέκκας, Αλέξανδρος Βάρθης, Ρένα Κυπριώτη, Χρήστος Σταθούσης, Φοίβος Μαρκιανός, Μαριλένα Μόσχου, Μάκης Νάνος
Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης
Ο μπογιατζής
Τι μπορεί να συμβεί, όταν η πάμπλουτη Μάρσια, σύζυγος του γενικού διευθυντή της Άτλας Ανυψωτικής και μέλος της υψηλής κοινωνίας του Λονδίνου, αποφασίζει να παρουσιάσει τον μπογιατζή, που βάφει το ρετιρέ της – ενω ο σύζυγος της λείπει για δουλειές στο Μπαχρέην – ως τον απώντα άνδρα της, σε μία προσπάθεια να κοροϊδέψει τη, σύζυγο του εραστή της, Τζέην, η οποία τους έκανε τσακωτούς να τρώνε πανακότα το προηγούμενο βράδυ και έχει έρθει να πει τα πάντα στον ζηλιάρη, απατημένο άντρα της;
Θέατρο: Αυλαία
Πρωταγωνιστούν: Γιώργης Κοντοπόδης, Δανάη Καλοπήτα, Ιωάννα Μαρμάρου
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Πόθεν έσχες
Η δεκαετία του 1980 βρίσκει τον νεαρό Φώντα Κουτελάνο, απ’ το χωριό Ξινό Νερό στη Φλώρινα, να ανεβοκατεβαίνει στην πρωτεύουσα με τη νταλίκα του και να εφοδιάζει με παράνομη βότκα, το νυχτερινό κέντρο της παραλιακής, «Προσκύνημα». Εκεί θα συνδεθεί με τον μικρό-κομπιναδόρου Σάκη Μπούκουρα και τον νεαρό λογιστή Φίλιππο Γενναδίου, ενώ θα ερωτευθεί παράφορα την λουλουδού Κατρίνα, απ’ το Τσερνομπίλ του Κιέβου. Κόντρα στις πολιτικές πεποιθήσεις του πατέρα του και στις παραινέσεις της μάνας του να βολευτεί μ’ αυτά που τους έχει δώσει ο Αντρέας, ο Φώντας είναι γεμάτος όνειρα για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό, ενώ τα οικονομικά σκάνδαλα εκείνης της περιόδου, τον εμπνέουν και γιγαντώνουν τις προσδοκίες του. Βάζει στόχο να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την νέα «πράσινη» εποχή που ανατέλλει και σύντομα, καταφέρνει να αναρριχηθεί, πρωταγωνιστώντας σε μερικά από μεγαλύτερα οικονομικά και πολιτικά εγκλήματα, των τελευταίων τριάντα ετών. Αγοράζει πλοία, νυχτερινά κέντρα, κανάλια, εφημερίδες, εταιρείες παντός είδους, ποδοσφαιρική ομάδα και γίνεται μεγιστάνας· Ο Φώντας Κουτελάνος είναι πια ο Σερ Φώντας, μέχρι που δίνεται εντολή άνωθεν για την σύλληψή του και ξεκινάει μια πολύκροτη δίκη, γεμάτη αναδρομές σε ένα παρελθόν που φλερτάρει επικίνδυνα με το παρόν.
Θέατρο: Βεάκη
Πρωταγωνιστούν: Αλέξης Βιδαλάκης, Τάσος Δημητρόπουλος, Θανάσης Ζερίτης, Νεφέλη Μαϊστράλη, Κατερίνα Πατσιάνη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Πάνος Τοψίδης
Σκηνοθεσία: Γιώτα Σερεμέτη – Κώστας Φιλίππογλου
Γράμμα στον πατέρα
Ο Φράντς Κάφκα σε ηλικία 36 ετών και ενώ ζει μόνος του, γράφει μια επιστολή 103 σελίδων προς τον πατέρα του μετά από έναν μια έντονη λογομαχία τους. Η επιστολή αρχίζει με την προσφώνηση «Πολυαγαπημένε μου Πατέρα» και τελειώνει με την υπογραφή «Φραντς». Η επιστολή αυτή δεν παραδόθηκε ποτέ στον πατέρα του.
Ο πατέρας (Δημήτρης Καταλειφός), το πρόσωπο για το οποίο γράφτηκε το γράμμα, μας αποκαλύπτεται μέσα από οθόνες, στο οποίο εμφανίζεται ως άλλος “Δικαστής” στην “τρομερή τούτη δίκη” που εκκρεμεί ανάμεσα τους. Πάνω στο υπαρξιακό άγχος και αδιέξοδο του Κάφκα, χτίζεται η μουσική παρτιτούρα η οποία ακολουθεί την πορεία των παιδικών – εγγραφών που ανασύρονται κατά την διάρκεια της παράστασης. (Αλεξανδρος Βουλγαρης -The boy).
Η επιστολή αυτή μας αποκαλύπτει με ποιον τρόπο η ενοχή και ο φόβος του Φ. Κάφκα μπροστά στην πατρική φιγούρα, γίνονται τα συγγραφικά του όπλα, καθιστώντας τον έναν από τους πιο επιδραστικούς και ιδιοφυείς πεζογράφους του 20ου αιώνα. Ο Φραντς Κάφκα με το Γράμμα στον Πατέρα του, επιθυμεί να φτάσει στην προσωπική του Αλήθεια και Λύτρωση, δίνοντας μας το κλειδί για την ανάγνωση ολόκληρου του έργου του. Η γραφή του, πλημμυρισμένη από το υπαρξιακό του αδιέξοδο, φτάνει να γίνει τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα μέσα μας.
Θέατρο: H.ug (Human Underground)
Πρωταγωνιστούν: Φοίβος Παπακώστας, Δημήτρης Καταλειφός
Σκηνοθεσία: Πηνελόπη Φλουρή
Χρόνος Χώμα Νερό
Ένας άντρας σε τρεις διαφορετικές ηλικίες: Νέος, μεσήλικας, γέρος. Θα πρέπει, νωρίς, να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Θα αποφασίσει, σύμφωνα με τις ανάγκες της νεότητάς του. Θα δοθεί με πάθος στην κατασκευή της μεγάλης εικόνας του. Θα θρέψει το τέρας της αλαζονείας. Θα απομακρυνθεί από τους ανθρώπους του. Θα πορευτεί αγνοώντας τις δεσμεύσεις και τις αντοχές των στενών σχέσεων. Οι σχέσεις αίματος δεν τον απασχολούν, όσο πασχίζει να δείξει πόσο ικανός είναι.
Θέατρο: Θέατρο Μπέλλος
Πρωταγωνιστούν: Σπύρος Ασημένιος, Μαρία Καλαμπoκιά, Αλεξάνδρα Καρώνη, Αγγελική Μπούρα, Χρυσάνθη Παπαλεβέντη
Σκηνοθεσία: Βίλια Χατζοπούλου
Τι θα πει η μάνα σου όταν δει το πτώμα σου
Ο θάνατος απεργεί και η γη έχει γεμίσει με… εν αναμονή νεκρούς. Η Σάνα ανυπομονεί να πεθάνει, έχει δοκιμάσει όλες τις μεθόδους αυτοκτονίας, αλλά όλες έχουν αποτύχει αφήνοντάς τη με ένα γκραν-γκινιόλ «πτώμα». Στην αποβάθρα ενός σταθμού, ο Μίκυ θα της μιλήσει για μια πύλη στον χωροχρόνο, η οποία μπορεί να την οδηγήσει πίσω, στη νύχτα της σύλληψης της. Θα καταφέρει η Σάνα να μπει σε αυτή την τρύπα για να αποτρέψει τη σύλληψή της και να εκμηδενίσει την ύπαρξη της; Ή θα την προλάβει η λήξη της απεργίας; Η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη στο σουρεαλιστικό έργο που στάζει μαύρο χιούμορ και λύνεται μέσα στην υπαρξιακή συγκίνηση.
Θέατρο: Θέατρο Πορεία
Πρωταγωνιστούν: Χριστίνα Μπρέκου, Φανή Παναγιωτίδου, Διονύσης Πιφέας, Αλέξανδρος Σιάτας
Σκηνοθεσία: Δέσποινα-Ντορίνα Ρεμεδιάκη
Και λέγε λέγε
Κι ύστερα λένε πως φταίει ο φονιάς. Όταν σκοτώνεις επειδή πρώτα σκοτώσανε εσένα. Γιατί; Επειδή δεν είχες αίματα κατά τον σκοτωμό σου; Σοβαρά; Το αίμα για να ξεπηδήσει θέλει κάτι αιχμηρό, θέλει σίδερο, θέλει μασιά, θέλει όπλο, θέλει μέταλλο, το αχ όμως του λάρυγγα ή του φάρυγγα προκαλείται και από όργανα φονικά χωρίς δαχτυλικά αποτυπώματα, από λέξεις, από λόγια ωραία που στα πήρανε πίσω, από θανάτους που δεν υπολόγισες, από αυτούς που σε ανακινήσανε μέσα στην χούφτα τους σαν ζαράκι και σε παίξανε που λέμε, οπότε έτσι κάπως έχασες την ρομαντική σου διάθεση και είπες κι εσύ, άντε και γαμήσου, άντε και γαμηθείτε, ας κάνω ένα σόου, ας κάνω ότι χορεύω, ας κάνω ότι χαίρομαι, ας κάνω ότι ξέχασα και πάμε λοιπόν, κούνα το, γλέντα το, όπα όπα, όπα, όπα, δώστα στην τέχνη σου κι αυτή θα σου τα δώσει πίσω. Πήγαμε σε πάρτι, κάναμε πρεμιέρες, αγαπήσαμε τον Τσέχωφ και τους κλασικούς συγγραφείς, πιο πολύ όμως κι από τον Τσέχωφ αγαπήσαμε τον Λούκι Λουκ επειδή έφευγε πάντα μόνος στο τέλος – γιατί άραγε; – αγαπήσαμε και βενζινάδικα στα σύννεφα και σκουπιδιάρικα, μόνο φόνο δεν κάναμε, όλα τα άλλα τα κάναμε, βγήκαμε φωτογραφίες χαρούμενες, ήπιαμε, ήπιαμε, ήπιαμε τον κώλο μας, μόνο όπλο δεν χρησιμοποιήσαμε και για τον έρωτα, για να πούμε και τα καλά του, η καμένη γούνα που λέμε, ας πούμε ότι έχει την μαγική ιδιότητα να ξαναζωντανεύει ανά πάσα στιγμή, ξαναγίνεται ζωάκι που μοιάζει φιλικό και θέλει χάδια, η καμένη γούνα ξανασαλεύει, βγάζει καινούργιο τρίχωμα και περπατάει, ξαναγρυλίζει με δόντια κοφτερά, ξαναγουργουρίζει ευτυχισμένη από τα χάδια σου, αλλά, αλλά, ΑΛΛΑ σε κατάσταση τρελής πείνας, αυτό το ζωάκι θα επιλέξεις να φας, αυτό που σαλεύει μέσα στα χεράκια σου, αυτό που χαϊδεύεις για θεραπευτικούς λόγους, δεν θα φας τον εαυτό σου, γιατί τίποτα δεν ερωτεύεσαι περισσότερο από τον εαυτό σου σ’ αυτή τη ζωή, άντε και τη μάνα τους τα αγόρια, τον πατέρα τους τα κοριτσάκια και τέλος. Και όσο πιο μαλάκες τέτοιοι σου τύχουν, τόσο μεγαλύτερη η θερμοκρασία του έρωτα προς αυτούς και τα πανομοιότυπα καλούπια τους που ερωτεύεσαι στο διάβα της ζωής σου και τόσο μεγαλύτερη η ανικανότητα αποσύνδεσης από αυτούς και τα πανομοιότυπα καλούπια τους. Γιατί φυσικά ερωτεύεσαι ό,τι δεν σου δίνεται και ευτυχώς που υπάρχει και ο έρωτας για να τρέχεις, τουλάχιστον να αθλείσαι. Όλο το θέμα στον έρωτα είναι νομίζω να μην σου τύχουνε πολύ μαλάκες γονείς και μαλάκα γονιό θεωρώ εγώ οποιονδήποτε χαίρεται να ασχολείται μαζί του το παιδί του. Επειδή λοιπόν οι περισσότεροι φονιάδες βρίσκονται εκτός φυλακής, ας είμαστε λίγο επιεικείς με αυτούς που βρίσκονται εντός. Αυτά όσον αφορά το υπέροχο τραγούδι του Στράτου ΚΑΙ ΛΕΓΕ ΛΕΓΕ που μας ενέπνευσε να δημιουργήσουμε ένα έργο για τον έρωτα, ανολοκλήρωτο, λάθος, εκτός εποχής, ανεπίκαιρο και ανέντιμο σαν τον έρωτα. Πώς λέμε η άχρηστη πληροφορία της ημέρας. Κάτι τέτοιο. Ευελπιστούμε η παρουσία μας και μόνο να είναι αρκετή. Εγώ προσωπικά είμαι ερωτευμένη και πιστεύω ότι θα μου φαίνεται όταν θα με κοιτάτε. Και προσωπικά δεν έχω αίσθηση για όλο αυτό που ζούμε. Αν είναι αλήθεια. Ή παραίσθηση.
Θέατρο: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Πρωταγωνιστούν: Λένα Κιτσοπούλου, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Πάνος Παπαδόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου
Διαβάστε επίσης: Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 2-8/5/2024
