Οι Δύο Πάπες- Κριτική ταινίας

Ρώμη, 2012. Οι Δύο πάπες συναντιόνται. Ο συντηρητικός Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ προσκαλεί στο Βατικανό τον φιλελεύθερο καρδινάλιο Αργεντινής Χόρχε Μπεργκόλιο (ο σημερινός Πάπας Φραγκίσκος) προκειμένου να τον πείσει να μην συνταξιοδοτηθεί καθώς σκοπεύει να παραιτηθεί από Πάπας και θέλει να είναι ο διάδοχος του.

Η διαμάχη δεν είναι μόνο προσωπική αλλά είναι και ανάμεσα στην παράδοση και στην πρόοδο, την ενοχή και τη συγχώρεση καθώς οι δύο αυτοί πολλοί διαφορετικοί μεταξύ τους άντρες ψάχνουν να βρουν κοινό σημείο αναφοράς.

Η ταινία βασίζεται κυρίως στις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών καθώς δεν υπάρχει ιδιαίτερη δράση εκτός από το σημείο που γίνεται αναδρομή στη ζωή του Πάπα Φραγκίσκο στην Αργεντινή. 

Το σενάριο του Άντονι Μακ Καρτεν (Η θεωρία των πάντων, Η πιο σκοτεινή ώρα, Bohemian Rhapsod)  είναι  ενδιαφέρον ενώ υπάρχουν και αρκετές πολύ έξυπνες στιχομυθίες οι οποίες υποστηρίζονται από τις πολύ καλές ερμηνείες τόσο του Άντονι Χόπκινς ως Πάπας Βενέδικτος όσο και του Τζόναθαν Πράις ως Πάπας Φραγκίσκος. 

Παρουσιάζονται οι Δύο Πάπες ανθρώπινοι και με ελαττώματα και όχι ως τέλειοι και απόμακροι. Από την άλλη μεριά όμως το σκάνδαλο με την παιδεραστία, αν και εντέχνως, το καλύπτει καθώς απλώς δίνεται άφεση στον Πάπα Βενέδικτο που γνώριζε τα γεγονότα. Αυτή η μη κριτική στο συγκεκριμένο γεγονός αφήνει τη σκιά της στην ταινία. 

Πληροφορίες

Έτος: 2019

Κατηγορία: Δράμα

Σκηνοθεσία: Φερνάντο Μεϊρέγιες

Πρωταγωνιστούν: Τζόναθαν Πράις, Άντονι Χόπκινς