Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους – Κριτική βιβλίου

Το Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και διαδραματίζεται στη Γερμανία. Ο συγγραφέας αντλεί υλικό από δικαστικές υποθέσεις, συνεντεύξεις και επίσημα έγγραφα για να πλέξει μια ιστορία που κινείται ανάμεσα στη μυθοπλασία, το ρεπορτάζ και το δοκίμιο. Δύο φαινομενικά ασύνδετες υποθέσεις συνδέονται με τρόπο απρόσμενο.

Συγγραφέας: Μίνωας Ευσταθιάδης

Εκδοτικός: Μεταίχμιο

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ

Το Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους δεν είναι το «κλασικό» αστυνομικό μυθιστόρημα που ίσως περιμένει κανείς. Αντιθέτως, ο συγγραφέας συνδυάζει επιδέξια στοιχεία από πολλά είδη: τη μυθοπλασία, το δοκίμιο, το ρεπορτάζ και την προσωπική εξομολόγηση, χτίζοντας ένα πολυεπίπεδο αφήγημα που δεν μένει μόνο στο μυστήριο αλλά εστιάζει και στη δικαιοσύνη, στις προκαταλήψεις και στην κοινωνική ανισότητα.

Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο τρόπος που ο Ευσταθιάδης συνδέει δύο υποθέσεις που στην αρχή μοιάζουν άσχετες μεταξύ τους. Η πλοκή είναι μη γραμμική και το τέλος ξεφεύγει από τα τετριμμένα των κλασικών αστυνομικών αφηγήσεων.

Επίσης, ένα επιπλέον ενδιαφέρον σημείο είναι το πώς παρουσιάζεται η γερμανική δικαιοσύνη. Πριν διαβάσω αυτό το βιβλίο, είχα την εικόνα ενός συστήματος που λειτουργεί με ακρίβεια, ορθολογισμό και δίκαιες διαδικασίες. Όμως, μέσα από τις λεπτομερείς αναφορές του συγγραφέα, είδα και μια άλλη πλευρά: παραλείψεις, ελλιπείς έρευνες, προκαταλήψεις και γραφειοκρατικές πρακτικές που οδηγούν σε στρεβλώσεις. Αυτό μου προκάλεσε αρνητική συναισθήματα, καθώς συνειδητοποίησα πως ακόμη και τα πιο «αξιόπιστα» νομικά συστήματα μπορούν να αποτύχουν ή να λειτουργούν χωρίς να αποδίδουν δικαιοσύνη.

Ακόμη, με ικανοποίησε το ότι το τέλος του βιβλίου δεν είναι αυτό που συναντά κανείς συχνά στα αστυνομικά μυθιστορήματα. Δεν προσφέρει κάθαρση ή ηθική δικαίωση αλλά αφήνει ανοιχτά πολλά ενδεχόμενα σχετικά με τους δράστες.

Το βιβλίο με έβαλε σε πολλές σκέψεις – για το τι θεωρούμε αλήθεια, πώς λειτουργεί η δικαιοσύνη, τι σημαίνει ενοχή ή αθωότητα όταν το σύστημα είναι ατελές. Δεν είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα με την κλασική έννοια. Είναι όμως ένα ανάγνωσμα που θα μας προβληματίσει και που ξεφεύγει από τα κλισέ του αστυνομικού είδους τολμώντας να εξετάσει πιο σύνθετα θέματα.