Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 15-21/5/2025
Έξι νέες παραστάσεις και ένα φεστιβάλ κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα.
13ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ»
Και φέτος, όπως κάθε Μάιο, για 13η χρονιά το πιο ζωντανό καλλιτεχνικό φεστιβάλ της πόλης δίνει το καθιερωμένο ραντεβού του με το κοινό για ένα 15νθήμερο νεανικής έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας, αναδεικνύοντας την πρωτότυπη Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ σε ένα διαχρονικό φυτώριο νέων καλλιτεχνών.
17 καλλιτεχνικές ομάδες και νέοι δημιουργοί από το Θέατρο, τη Μουσική, τον Χορό και τα Εικαστικά για δεκαπέντε συνεχόμενα βράδια παρουσιάζουν σύντομης διάρκειας (10΄-30΄) performances, με ελεύθερη είσοδο, από 18 Μαΐου έως και 1 Ιουνίου 2025.
Το ημερολόγιο ενός τρελού
Ένας μικρός άνθρωπος, απ’ αυτούς που όλοι προσπερνούν σχεδόν χωρίς να τους παρατηρούν, ο φτωχός ασήμαντος υπαλληλάκος Αξέντι Ιβάνοβιτς Ποπρίτσιν, δέχεται την κοινωνική πίεση, την αίσθηση ότι είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, το βάρος της αποτυχίας που τον καθιστά μονίμως αόρατο. Στην προσπάθειά του να αναπληρώσει το κοινωνικό και υπαρξιακό κενό, ο Ποπρίτσιν θα κοιτάξει πολύ ψηλά. Μια φευγαλέα στιγμή -θεϊκή ή διαβολική άραγε;- πυροδοτεί τον έρωτά του για εκείνη, την κόρη του απρόσωπου και απόμακρου Διευθυντή του. Έκτοτε, θα δρομολογηθεί μια ανάστροφη πορεία κι ένα τρελό παιχνίδι με τα όρια της ιδιαίτερης όσο και ευαίσθητης προσωπικότητάς του, η οποία παλινδρομεί μεταξύ τρέλας, λεπταίσθητης κατανόησης και ιδιόρρυθμης δημιουργικότητας.
Με οδηγούς του -παρατηρητές, βοηθούς, κάποτε και αντιμάχους- δύο πρόσωπα που τον συνοδεύουν ως διαμεσολαβητές της περιπέτειάς του με τον κόσμο των «κανονικών», ο Ποπρίτσιν θα περάσει από την «ες Άδου Κάθοδον» σε μιαν απόπειρα παρηγορητικής ανόδου. Εντέλει, η διαδρομή αποκαλύπτει την ενορατική του φύση εμπλουτίζοντας την αντίληψη για τον κόσμο μέσα από την καταβύθιση στους δαιδάλους του ανθρώπινου νου. Η πορεία του, σπανίως ευθύγραμμη, σκληρή μα ιδιαζόντως απελευθερωτική, θα τον οδηγήσει σ’ ένα σωτήριο πέρασμα.
Η “ανύψωση” του Ποπρίτσιν τον οδηγεί από μιαν εφιαλτική και καταπιεστική καθημερινότητα σε μια λυτρωτική ζωτική διέξοδο και, τελικά, σε μια νέα πραγματικότητα η οποία, για άλλους, ονομάζεται τρέλα.
Θάλαμος 11
Μια γυναίκα, που η μνήμη της την προδίδει, και μία άλλη, που προσπαθεί να θάψει τη δική της, παγιδεύονται σε έναν κόσμο που δεν τους ανήκει. Ένας άντρας, αιχμάλωτος της δικής του σύγκρουσης, ορίζει αυτόν τον κόσμο και αναπαράγει τη βία χωρίς να την αναγνωρίζει. Ο κύκλος της κακοποίησης φαίνεται ατέλειωτος. Στον θάλαμο 11, οι σκιές είναι πιο έντονες από το φως. Η μάνα και η ερωμένη – δύο γυναικεία αρχέτυπα – συνθλίβονται από την τοξική αρρενωπότητα που καθορίζει τη ζωή τους. Η σιωπή της πρώτης, βαριά και πλημμυρισμένη από μια ανεξίτηλη μοναξιά, και η φιμωμένη καταπίεση του πόνου της δεύτερης, που τον κρύβει πίσω από τον τοίχο της άρνησης, παραμένουν οι πιο ηχηροί μάρτυρες του κόσμου τους.
Πώς δραπετεύεις από έναν κόσμο που έχει ήδη σημαδέψει τη ζωή σου; Και πώς σπάει ο κύκλος της κακοποίησης όταν το τραύμα γίνεται αόρατο αλλά πάντα παρόν;
Οιδίποδας Τύραννος
Η παράσταση παρουσιάζεται ως έργο για έναν ηθοποιό, που ενσαρκώνει την ιστορία ενός ανθρώπου και ενός τραύματος που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Ένας άνδρας αναζητά την αλήθεια του, προσπαθώντας να κατανοήσει ποιος είναι. Στον ρόλο του οιδίποδα, ο Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης ενσαρκώνει έναν περιπλανώμενο αφηγητή, έναν μουσικό-ταξιδευτή, χαμένο μέσα στη δίνη της σύγχρονης πόλης, που αναζητά τη δική του αλήθεια. Μέσα από μια έντονη εναλλαγή ρόλων, ο ηθοποιός αναμετριέται με τον ίδιο του τον εαυτό, ψάχνοντας κι εκείνος τη βαθύτερη ουσία της ταυτότητάς του.
Ορλάντο
Το Ορλάντο (1928) είναι από τα πιο εκκεντρικά έργα της Virginia Woolf (1882-1941). Αφιερωμένο στη φίλη και ερωμένη της Vita Sackville-West, αποτυπώνει την πορεία του ανδρόγυνου Ορλάντο από τα τέλη του 16ου αιώνα έως τις αρχές του 20ού, ενσωματώνοντας πλήθος ευφυών λογοτεχνικών και ιστορικών σχολίων.
Οι κριτικοί, το χαρακτήρισαν αινιγματικό, “jeu d’ esprit”, λογοτεχνική παρωδία, γνήσιο ρομάντζο, ελαφρώς μεταμφιεσμένη μυθιστορηματική βιογραφία αλλά και ως το “μακρύτερο και γοητευτικότερο ερωτικό γράμμα της λογοτεχνίας”.
Tiny Beautiful Things
Το «Tiny Beautiful things» είναι η θεατρική διασκευή, που έχει πραγματοποιήσει η Nia Vardalos στο ομώνυμο best seller βιβλίο της Cheryl Strayed, μια συλλογή αληθινών επιστολών, που γράφτηκαν σε μια λογοτεχνική στήλη μεγάλου αμερικάνικου περιοδικού, επιστολές που θα μπορούσε να είχε γράψει ο καθένας μας, και στις οποίες η Strayed απαντά ως “Sugar”. Στις επιστολές αυτές οι αναγνώστες ανώνυμα, άνοιγαν την καρδιά τους στην Cheryl Strayed και μοιράζονταν προσωπικά τους θέματα. Η “Sugar” είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τους αναγνώστες της και απαντούσε με ευθύτητα μεν αλλά με αισιοδοξία και τρυφερότητα, αποτελώντας ένα βάλσαμο ψυχής σε όσους αναζητούσαν καθοδήγηση για εμπόδια, μεγάλα και μικρά.
Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου
Το «Φτιάξε τη Δυστυχία σου Μόνος σου» είναι ένα θεατρικό τσουνάμι που ρίχνει ανελέητα τους προβολείς στις παγίδες που στήνουμε καθημερινά στον εαυτό μας, μετατρέποντας μεθοδικά τη ζωή μας σε ένα προσωπικό δράμα. Ένας ύμνος στη δυστυχία που σατιρίζει τις κοινωνικές προσταγές της «υποχρεωτικής ευδαιμονίας», γελάει με τις “εγγυημένες” συνταγές αυτοβελτίωσης και αποδεικνύει πως η εμμονική αναζήτηση της ευτυχίας μάς κάνει τελικά ακόμα πιο δυστυχισμένους!
Διαβάστε επίσης: Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 8-15/5/2025
